17 Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας

Ο πρόωρος τοκετός αποτελεί ένα παγκόσμιο ζήτημα δημόσιας υγείας και ορίζεται ως, ο τοκετός που λαμβάνει χώρα πριν από την 37η εβδομάδα της κύησης. Κατά τα τελευταία 10 έτη, το ποσοστό των πρόωρων γεννήσεων, έχει αυξηθεί και συνεχίζει να αυξάνεται μεταξύ πολλών ανεπτυγμένων χωρών και συνδέεται μεταξύ άλλων και με την αύξηση του αριθμού των πολύδυμων κυήσεων, εξαιτίας της εφαρμογής των μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όπως έχει διαπιστωθεί, καταγράφεται αύξηση των πρόωρων γεννήσεων, που εντοπίζονται κυρίως μεταξύ 34-36 εβδομάδων κύησης. Τα προβλήματα υγείας, που παρουσιάζουν τα νεογνά αυτής της κατηγορίας χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας και οφείλονται κυρίως στην λειτουργική και ανατομική ανωριμότητα των διαφόρων οργάνων και συστημάτων του οργανισμού τους. Συνήθως, παρουσιάζουν υποθερμία μετά τη γέννηση, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε λοιμώξεις, εκδηλώνουν άπνοιες, βραδυκαρδία, αναιμία, διαταραχές της οξυγόνωσης τους, κ.α. Παράλληλα, κατά την διάρκεια παραμονής τους στις ΜΕΝΝ παρουσιάζουν συχνά σοβαρά νευρολογικά και αναπτυξιακά προβλήματα.

Ως απόρροια των ανωτέρω, η έγκαιρη διάγνωση ενός πρόωρου τοκετού, η θεραπευτική παρέμβαση (π.χ. εφαρμογή τοκολυτικής αγωγής) με σκοπό την αναστολή ή την καθυστέρησή του, όπου το επιτρέπουν οι συνθήκες, και η μεταφορά της εγκύου σε τριτοβάθμια μονάδα υγείας θεωρούνται τα κομβικά σημεία για την ελαχιστοποίηση ή την αποφυγή των συνεπειών ενός πρόωρου τοκετού.

Ο πρόωρος τοκετός αποτελεί ένα αγχωτικό και αποδιοργανωτικό γεγονός για τους γονείς, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλαπλούς στρεσογόνους παράγοντες κατά τη νοσηλεία του παιδιού τους στη Μονάδα εντατικής. Τα (σοβαρά) προβλήματα υγείας του παιδιού, η ανησυχία/αβεβαιότητα για την εξέλιξη της υγείας του, η εμφάνιση του μέσα στη θερμοκοιτίδα, οι περιορισμένες αλληλεπιδράσεις των γονέων με το παιδί, τα εμπόδια στην ανάπτυξη της σχέσης γονέα-παιδιού και η αίσθηση «ανικανότητας» των γονέων να βοηθήσουν το παιδί τους σε συνδυασμό με το πολύπλοκο και άγνωστο περιβάλλον της μονάδας εντατικής (θόρυβος, φώτα, μηχανήματα, έλλειψη ιδιωτικότητας) επιτείνουν το άγχος των γονέων μετά τη γέννηση, μια περίοδο προσαρμογής για τους γονείς. Οι γονείς βιώνουν ανάμεικτα συναισθήματα (θλίψη, θυμό, απογοήτευση, χαρά, αμφιβολία), συνεχιζόμενη πίεση, άγχος, ανησυχία, σωματική και ψυχική επιβάρυνση/εξάντληση και πόνο αποχωρισμού από το παιδί τους.

Απαιτούνται παρεμβάσεις που θα στοχεύουν α) στην αναγνώριση των πηγών άγχους, β) στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του γονέα, γ) στην ανάπτυξη της αίσθησης του ελέγχου, δ) στην βελτίωση της αλληλεπίδρασης με το παιδί, ε) στην ενδυνάμωση του μητρικού/πατρικού ρόλου και στ) στην συναισθηματική υποστήριξη του γονέα.

Στη ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ ήδη μέσω των προγραμμάτων προετοιμασίας για τον τοκετό και την γονεϊκότητα που παρέχονται στο Κέντρο Ημέρας, το ζευγάρι ενημερώνεται από την περίοδο της κύησης για τον πρόωρο τοκετό (πρόληψη, έγκαιρη διάγνωσή, προσαρμογή και φροντίδα πρόωρου νεογνού, κ.α.). Παράλληλα, κατά την περίοδο της λοχείας μέσω μαιευτικής, ψυχολογικής και ψυχιατρικής υποστήριξης που παρέχεται στο Κέντρο Ημέρας δίνεται έμφαση στην προώθηση του μητρικού θηλασμού, στην προσαρμογή του πρόωρου νεογνού, στην ανάπτυξη επικοινωνίας γονέα-παιδιού και στην κάλυψη των συναισθηματικών και ψυχικών αναγκών των γονέων κατά τη περίοδο νοσηλείας του νεογνού και στην επιστροφή στο σπίτι.

Τέλος, η Τηλεφωνική Γραμμή 2109319054 είναι στη διάθεση όλων των γονέων με πρόωρα νεογνά ανά την Ελλάδα,  για την παροχή άμεσης ψυχολογικής υποστήριξης και μαιευτικής συμβουλευτικής και ενημέρωσης καθημερινά από 9.00-21.00.